حق مكتسب

ياه كان فيه زمان واحد كان بيحسب كل شئ سلامه و كلامه و نظراته و صمته و هدوئه و قسوته مش غرور بس حكمه بعد سنين طويله اتغير عشان الناس اللى حواليه شافوا انه غريب جدا و مغرور ف اصبح شخص تانى خالص شخص اتعلم من اللى حواليه كل شئ الصح والغلط و مكنش فى دماغه ان الشخصيه اللى بيعامل بيها الناس دول هيتحاسب عليها و بدأت الاخطاء تكتر كتيير جدا و هو مش فى دماغه "ما هو اللى بيغلط مش أنا ". بس من مبدأ العدل لو فيه عمل يبقى فيه حساب و الحساب فيه ثواب و عقاب و بالتالى هيتحاسب على كل اللى عمله سواء ان كان صح او غلط . طبعا ده كان غريب عليه "أنا مش ده عشان اتحاسب كده "او بمعنى تانى ماشى اتحاسب بس ميتهمونيش بكده لانى دى مش صفاتى .شئ غريب لشخص اغرب متفرقش الناس تقول ايه لانهم مش شايفين الحقيقه. على رأى واحد صاحبنا "انت اللى بتشوف الناس زى ما انت عاوز تشوفهم" . المأساه انهم كلهم شخص واحد "أنا" . عشان ترضى كل الناس هتعمل لكل واحد شخصيه "End User Support"
شئ صعب جدا لما تتعامل مع 50 بنى ادم كل واحد له نظراته و ابتساماته وفكره و اسلوبه و هزاره و قوته و ضعفه و ذكائه و غباءه و كتيير . و يا سلام لو فيه اكتر من واحد واقفين مع بعض .شوف بقى ايه المشترك ما بينهم عشان تتكلم فيه و اسلوبك ايه و كمان لو عاوز تقول كلام ميفهموش غير صاحبه بس للاسف كل ده بدل ما يرضى كل الناس طمع ناس كتيير و شكك ناس كتير شئ غريب و يحدد كل واحد كويس ولا لا المهم ان بعد كل ده برده فشل كبيير جدا . متحققش رضا كل الناس لاسباب خلافات ما بين الناس او خلاص بقيت حق مكتسب لكل الناس"زى ما عودتهم " راى واحد تالت بس ده واحد بجد ". غلطه شنيعه اهتمت باللى حواليا اكتر من نفسى لدرجه . انى مكنتش باكل او اشرب وساعات كتير اتأخر فى الصلاه عشان الناس . تمن غالى لشئ بخس . صلاتى و صحتى و علمى و صورتى و هيبتى . كل ده و النتيجه خساره . واستحقها اللى يخسر كل دول هيكسب ايه ." ثقه الناس " للاسف فى الحاله دى لا تساوى . هانت عليا نفسى . ياللخساره . طبعا مش نفس الكلام بس اقتبس كلمتين "يا حسره على العباد" . اصعب كلمه سمعتها تتقال للناس و من مين من ملك الناس .افتكرتها مش ليا لان بتتكلم عن اللى كدبوا الرسل و الوقت ده انتهى بس لقيتها دلوقتى استحقها . للاسف لم انجح فى اى شئ فى نتيجه او فى علم كافى او فى حب الناس او انى احب حد او حتى اكره حد مفيش مشاعر خالص . فرح , وفاه , نجاح , رسوب لا شئ مجرد اللى اتعودوا الناس يشوفوه "ابتسامه" حتى لو بنزف او ميت من الحزن. و بعد كل ده لا شئ . واحد بيهددنى و واحد بيترجانى و واحد بيشك فيا و واحد بيتلائم عليا و واحد بيحاسنى مش عارف على اى اساس "اللى خلقنى هو اللى يحاسبنى" و واحد يحرجنى قدام الناس و واحد عاوز يطلعنى كداب و واحد عاوز يستغلنى . كل دول و المصيبه انى ساكت لهم كلهم . وغضبى جوايا لو خليته يتملكنى ل ساعه هيتحكم عليا بالعدام يجى 10 مرات . فيه ناس كانت وجودها كان بيرحنى بس حتى دول خسرتهم و حتى لو مخسرتهمش هم مش هيفضلوا معايا للابد و كمان كتمان الغضب ده صعب و مجهد و كمان ظلم . يعنى كل الناس تتنرفز و انا لا مش من مبدأ ليه انا لا و لكن من مبدأ خلاص نتنرفز عليه لانه مش هيرد . المفأجاه الكبرى . زهقت من كده كل شئ خلص . دلوقتى جيه دور الحقيقه اللى مفيش حد شايفها. بس للاسف متأخر كتير. بعد ما ظهروا برده غلطت و لكن المره دى مش مقصوده. يعنى افضل طول الوقت اغلط و انا قاصد و مش قاصد و لما اتغير اغلط صدفه .شئ غريب جدا و لكن مش هقدر اغير اى شئ حصل و لكن اقدر اتعلم من كل شئ حصل.
So much to lose and so much more to gain